VW- Garbus ( garbusik )

                             
                              Garbus w latach od 1938 do 1985, był uważany za jedno z najbardziej,
                              eleganckich samochodów na rynku.


VW-Garbus był wspaniałym autem już teraz rzadko spotykanym ( oczywiście piszę o tej starej wersji ) rarytasem. Było to eleganckie dość drogie auto o pięknym stylowym kształcie. Był znany też jako kabriolet:              
Volkswagen Typ 1, szerzej znany jako Volkswagen Beetle czy też Volkswagen Garbus – kompaktowy samochód osobowy produkowany przez niemiecką markę Volkswagen (VW) w latach 1938-2003. Z ponad 21 000 000 wyprodukowanymi egzemplarzami w konfiguracji: chłodzony powietrzem silnik umieszczony za osią tylną z napędem tylnym, Garbus był najdłużej i najliczniej produkowanym modelem samochodu w historii motoryzacji.
Łącznie wyprodukowano 21 529 464 egzemplarzy modelu (z czego 15 444 858 w Niemczech – w tym 330 251 kabrioletów około 3 350 000 w Brazylii). 


^{Dużo osób w późniejszych latach zaczęło je malować ( ten kto ma oryginalniejszy, ten jest lepszy ):-)}
 






     
Więcej informacji na temat garbusów:
Chociaż samochód został zaprojektowany i wprowadzony do produkcji w latach 30, masowa produkcja ruszyła w 1945 roku, po zakończeniu 2 wojny światowej. Model otrzymał wtedy oznaczenie Volkswagen Typ 1 i sprzedawany był jako po prostu "Volkswagen". Późniejsze modele nosiły nazwy: VW 1200, 1300, 1500, 1302 lub 1303, przy czym pierwsze trzy pochodziły od pojemności skokowej silnika, a 1302 i 1303 prezentowały kolejne wcielenia Garbusa. Na rodzimym rynku pojazd zyskał przydomek Käfer i pod taką nazwą był tam w późniejszym czasie sprzedawany, w pozostałych krajach przyjęto oznaczenie Volkswagen Beetle^.
W Beetle zastosowano montowany z tyłu silnik typu bokser, chłodzony powietrzem. Nadwozie było 2-drzwiową konstrukcją typu fastback sedan z płaską szybą przednią, cechowało się współczynnikiem oporu powietrza C_x równym 0,41. Samochód przystosowany był do przewozu czterech pasażerów na dwóch rzędach siedzeń, dysponował przestrzenią bagażową pod przednią maską oraz za tylną kanapą. Nadwozie połączone było z prawie płaskim podwoziem za pomocą osiemnastu śrub. W konstrukcji zarówno przedniego jak i tylnego zawieszenia wykorzystano drążki skrętne i stabilizatory poprzeczne – zapewniało to niezależność każdego koła w amortyzowaniu i resorowaniu. Rozwiązania takie jak: mechaniczne hamulce bębnowe, dzielone tylne szyby, mechaniczne kierunkowskazy oraz niezsynchronizowana skrzynia biegów były z biegiem czasu modernizowane. Pozostałe elementy były przez resztę produkcji używane w niezmienionej postaci.
Silnik, głowice cylindrów oraz skrzynia biegów zostały wykonane ze stopów metali lekkich. Chłodnica oleju wraz z termostatem zapewniała optymalną temperaturę pracy oraz wysoką wytrzymałość jednostki napędowej. Powietrze trafiające do komory spalania oczyszczane było przez metalowy filtr powietrza oraz kąpiel olejową.
Mimo że z biegiem lat wygląd samochodu zmieniał się nieznacznie, przez cały okres produkcji wprowadzono ponad 78.000 modyfikacji do modelu^{. .}